Froukje (30) is wat dat betreft een echte vrouw; slank, verzorgd, goed figuur, maar (nog) niet tevreden. Deze stewardess heeft een missie : ze wil een sixpack. Voor fitness.blog.nl houdt ze een dagboek bij. Vandaag deel 1.
‘Daar staat ie’.
Ging dit een paar jaar geleden over een tv-commercial met een paarse krokodil, nu gaat het over de chocoladeletter die op mijn aanrecht staat. Ik heb een ‘M’ gekocht, want die breekt makkelijk. Dan kan ik eens per dag een stukje nemen. Maar ja, hoe groot is een stukje? En bij eentje blijft het helaas ook nooit.
Het doosje zit dus nog dicht. Temeer ook omdat ik net weer zo lekker aan het sporten ben. Ik had mezelf en m’n personal trainer beloofd dat in m’n vakantie, als ik het drukke onregelmatige stewardessenleven even zou laten voor wat het was, ik me weer keihard zou focussen op m’n voeding.
Die sixpack die ik zo graag wil, krijg je namelijk niet alleen door heel hard te trainen en daarvoor een personal trainer in de arm te nemen. Je moet ook je voeding aanpassen; zeven eetmomenten per dag; eiwitten, goede koolhydraten, gezonde vetten. Helaas komt er in dat rijtje geen zak chips voor, of een lekkere verse boterham met roomboter en hagelslag.
Vier jaar geleden was ik hier nog helemaal niet mee bezig. Ik ging samenwonen in Amsterdam en toevallig pal naast een sportschool. Ik wilde wel sporten maar was te lui om naar binnen te lopen, al was het maar om informatie te vragen. M’n toenmalige vriendje was wat daadkrachtiger; toen ik van hem een sportschoolabonnement cadeau kreeg met de woorden: “nu moet je ook gaan hè!”, had ik inderdaad weinig keus meer.
En dus begon ik met hardlopen. Alhoewel je dat toen nog met de beste wil in de wereld geen hardlopen kon noemen, maar je moet ergens beginnen. En als dat op een hardloopband op de sportschool is, op tempo 7, en je na vijf minuten alweer met je tong op je schoenen loopt.. So what. Alle begin is moeilijk en je moet steeds een beetje verder willen. Het uiterste uit jezelf willen halen.
Daar ben ik nu dan mee begonnen.
Afgelopen mei was ik het zat. Ik had een blessure aan m’n voet opgelopen en ging weliswaar gewoon naar de sportschool, maar in plaats van eerst een half uur te gaan hardlopen ging ik ouwehoeren, mensen kijken en niets doen. Gevolgd door een kwartiertje buikspieroefeningen onder leiding van een instructeur. Dan was ik immers toch alweer 45 minuten ‘aan het sporten’ geweest. Tenminste, dat hield ik mezelf voor. Dat ik meer bezig geweest was met sociale contacten onderhouden wist de buitenwereld toch niet.
Maar ja, resultaten bleven hierdoor uit, en vond ik het zonde van m’n abonnementsgeld bovendien. Het was tijd voor een nieuwe stap: een personal trainer. Die heb ik nu. Van haar moet ik iedere dag bijhouden wat ik eet. Dus ook die gruwelijk grote hap van die overheerlijke chocoladeletter die ik in gedachten al een paar keer heb genomen.
Het doosje zit dus nog dicht en ik verstop de ‘M’ onder een stapel handdoeken. In plaats daarvan neem ik een bakje kwark met amandelen, cranberry’s, lijnzaad en chiazaad.
Lees ook:We zijn er weer! Of nou ja, lichamelijk nog niet helemaal..
Lees ook:Oud zeer (3): het is gelukt!
Lees ook:Een goed begin is…een personal trainer nemen!
Lees ook:Play hard? Voorkom een kater!
Lees ook:Mysterie rondom het afvallen van Erica Terpstra onthuld!